بررسی تغییرات کیفی میوه ازگیل (Mespilus germanica) طی رسیدن در دوره نگهداری در سردخانه

ازگیل (Mespilus germanica) یکی از میوه های بومی مناطق شمالی ایران است که علاوه بر مصارف خوراکی دارای کاربردهای فراوانی در درمان های خانگی است. پایین بودن عمر انبارمانی ازگیل و حساسیت زیاد آن به افت وزن و قهوه ای شدن، از محدودیت های این میوه برای ارایه به بازار است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تغییرات هندسی (استخراج شده از تصاویر)، تغییرات فیزیکی (ویژگی های بافتی و رنگی) و شیمیایی (مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتر و شاخص رسیدگی) ازگیل و تشخیص مرحله رسیدن در دوره نگهداری با کمک ویژگی های یاد شده است. این ویژگی ها به سبب ارتباط مستقیم با کیفیت حسی و تاثیر بر سطح رسیدگی ازگیل، بااهمیت هستند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تمامی ویژگی ها مورد بررسی ازگیل در این دوره به طور معنی دار (0.05 <p)  تغییر کرده اند. نتایج همچنین مشخص می کند که در دوره  نگهداری ازگیل در سردخانه، مقدار روشنایی (*L)، اسیدیته قابل تیتر، سفتی بافت، زاویه رنگ و شاخص رسیدگی کاهش اما مقدار افت وزن، قرمزی (*a)، زردی (*b)، کروما، مواد جامد محلول کل و pH افزایش یافته است. با کمک شاخص رسیدگی می توان ازگیل را بر اساس زمان نگهداری به سه گروهازگیل تازه، ازگیل کامل رسیده و ازگیل بیش از حد رسیده تقسیم بندی کرد. نتایج پژوهش حاکی از ارتباط معنی دار (0.05<p) بین مرحله رسیدگی ازگیل و خصوصیات هندسی آن است. می توان از نتایج این پژوهش برای تحقیقات تکمیلی به منظور ایجاد سیستم جداسازی و طبقه بندی ازگیل بر اساس ویژگی های ظاهری و فیزیکی و شیمیایی استفاده کرد.