مطالعه آزمایشگاهی رفتار شیروانی مسلح شده در شرایط غیراشباع

ساخت پی یا خاکریز جاده بر روی بستر خاک نرم، به علت کم بودن ظرفیت باربری معمولا سبب بروز گسیختگی بستر توام با نشست زیاد می گردد. تسلیح خاک با استفاده از ژیوسل به عنوان یک راه حل مناسب توسط محققین مختلف ارایه شده است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی رفتار شیروانی مسلح با تغییر جایگاه ژیوسل و همچنین تغییر در درصد رطوبت خاک آزمایش هایی انجام شده است. در مجموع، هفت نمونه آزمایشگاهی طراحی و ساخته شده که برنامه آزمایش ها با توجه به دو متغیر طراحی شده اند. این دو متغیر عبارتند از مسلح کننده (ژیوسل) و درصد رطوبت. برای درصد رطوبت مقادیر 10%، %15 و 20% در نظر گرفته شد و ژیوسل در دو حالت میانی (u/h=0.5) و انتهایی شیروانی (u/h=1) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده تاثیر مثبت وجود ژیوسل را با توجه به مکانیزم عملکرد سه گانه ژیوسل در توده خاک مسلح، بیان می کند. از نتایج به دست آمده اینگونه تعیبر می گردد که با افزایش مکش خاک و ثابت بودن محل قرارگیری لایه ژیوسل، تغییرات جابه جایی در حدود 30 درصد کاهش یافته، اما با تغییر محل لایه ژیوسل (u/h=1 به u/h=0.5) در رطوبت ثابت مقدار کاهش نشست و جابه جایی شیروانی در حدود 15 درصد می باشد.