آزمون مدل ایگنر در سنجش کارایی و بهره وری نظام بانکی ایران

 در این پژوهش به برآورد بهره وری کلیه ی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران در بازه زمانی بین سال های 1391 تا 1396 پرداخته ایم. این برآورد با استفاده از مدل ایگنر و همکارانش (1977) صورت پذیرفته است. در این مدل هزینه های عملیاتی بانک، وام ها و تسهیلات اعطایی، هزینه حقوق کارکنان، سپرده گذاری انجام شده و سرمایه متغیرهای به کار رفته در تعیین میزان بهره وری بانکی هستند. سپس با استفاده از تابع ارایه شده توسط بتیس و کولی (1992) به محاسبه میزان ناکارایی بانکها پرداخته و بر اساس آن درصد بهره وری بانکها را برآورد نموده ایم. مقایسه نتایج به دست آمده از میزان بهره وری بانکی از سال 1391 تا 1395 و متوسط آن در قیاس با سال 1396 بانکهایی را که در جهت تغییر میزان بهره وری حرکت نموده اند نشان داده و مقیاس مناسبی جهت ارزیابی بهره وری در بین بانکهای مختلف را به دست خواهد داد.