ارائه یک دسته بندی جامع از رویکردهای ارزیابی عملکرد وبررسی خلاءهای تحقیقاتی موجود در آنها

فرآیند ارزیابی، یکی از با اهمیت ترین جریاناتی است که هر سازمان برای تضمین بقاء و اطلاع از کیفیت عملکرد و اجرای دقیق برنامه های خود، به آن احتیاج دارد. بهبود مستمر عملکرد سازمانها، منجربه ایجاد نیروی عظیم هم افزایی می شود که به عنوان پشتیبان برنامه رشد و توسعه و ایجاد فرصت های تعالی سازمانی محسوب می شود. در تمام تجزیه و تحلیل های سازمانی، عملکرد موضوعی است که برای بهبود آن نیاز به اندازه گیری وجود دارد و ازاین رو سازمانی بدون سیستم ارزیابی عملکرد نمی توان تصورکرد. از آنجا که ، توانایی سازمان درارزیابی واندازه گیری عملکرد فرآیندهای کلیدی سازمان منجر به بهبود دایمی وپیوسته سازمان میشود ، لذا استفاده از سیستم ارزیابی با ثبات و بدون تناقض ضرورتی اجتناب ناپذیر است . رویکردهای زیادی در ارزیابی عملکرد ارایه شده است که هریک دارای مزایا و معایبی هستند. دراین پژوهش سعی شده است تا ضمن ارایه یک دسته بندی نوین وجامعی از ارزیابی عملکرد ،به مزایا و معایب هر یک از این رویکردها و مقایسه آنها با یکدیگر پرداخته ، تا ضمن مشخص سازی خلاء های موجود در هر رویکرد ، بتوان در جستجوی ارایه راهکار مناسب برای مرتفع نمودن آنها پرداخت.نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بهره گیری از رویکردهای ترکیبی در شرایط پیچیده محیط کنونی، بهترین راهکار برای غلبه بر کاستی های رویکردهای ارزیابی عملکرد موجود می باشد.