ارزیابی اثر میکروارگانیسم ها بر شاخص های جوانه زنی، رشدی و فیزیولوژیکی بذر کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo var.styriaca) تحت تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمار های آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. اثر متقابل بیوپرایمینگ و شوری بر فعالیت آنزیم های آنتی-اکسیدانت و شاخص های رشدی و جوانه زنی به غیر از شاخص وزنی بنیه بذر و وزن خشک گیاهچه معنی-دار بود. تیمار کود زیستی فسفاته بیشترین تاثیر مثبت بر درصد جوانه زنی با افزایش شوری را داشت. در تیمار تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته با افزایش شوری ضریب جوانه زنی کاهش کمتری یافت. سطوح پایین شوری بر شاخص های رشدی تاثیر مثبت داشت و باعث افزایش این شاخص ها گردید. وزن خشک با افزایش سطح شوری کاهش یافت و در تیمار قارچ بیشترین مقدار را دارا بود. با افزایش شوری میزان آنتی اکسیدانت ها افزایش یافت و استفاده از تیمارهای بیوپرایمینگ میزان این آنزیم ها را نسبت به تیمار شاهد بیشتر افزایش داد که نشان از موثر بودن این تیمارها در تعدیل اثر شوری به وسیله افزایش آنزیم می باشد. استفاده از میکروارگانیسم ها با افزایش بیشتر آنزیم های آنتی اکسیدانت نسبت به شاهد سبب کاهش اثرات منفی تنش شوری شد.