فراخوانی عناصر روایتی هزارویک شب در رمان «بدر زمانه» مبارک ربیع

دیرزمانی است که هزار و یک شب، به عنوان میراث ادبی، الهام بخش آثار نویسندگان متعددی در شرق و غرب قرارگرفته است. بی شک نویسندگان معاصر جهان عرب نیز برای بیان دغدغه های فکری، رنج ها و خواسته های خود و جوامعشان، از سرمایه های داستانی این شاهکار ارزشمند به دور نمانده اند. "مبارک ربیع" نویسنده مغربی، در رمان "بدر زمانه"، دو حکایت را در پی هم آورده که در حکایت دوم با بهره گیری های هنرمندانه از داستان شهرزاد و شهریار، اثری اجتماعی- تربیتی خلق کرده است. پی بردن به انگیزه نویسنده در الهام گیری از هزار و یک شب به ویژه افسانه شهرزاد و دریافت عناصر روایتی که اغلب همسو با عناصر روایتی این شاهکار شکل گرفته، ضرورت انجام پژوهش حاضر را به روش توصیفی تحلیلی تبیین می سازد. به نظر می رسد که ساختار روایتی اثر- باوجود شخصیت هایی همچون شهراموش و بیروز و...، صحنه پردازی هایی که در زمان و مکان بسیار دور، ناشناخته و گاه هراس انگیز رخ داده، تعدد دو حکایت واقعی و اسطوره ای که به تناوب آورده شده، طرح حکایت اسطور ه ای دوم  با رابطه علی و معلولی و زبان روایت که بر نقل و قول شفاهی متکی است -  در پیوند با هزار و یک شب و افسانه شهرزاد قرار دارد. پیرامون محتوای اثر باید گفت نویسنده با توجه به آموزه های جامعه شناسی و روان شناسی اش و در پیوند با محتوای داستان شهرزاد و شهریار، مسایل تربیت کودک، منزلت زن و خردورزی وی، نقش رهبر جامعه  در سعادت یا ناکامی مردمان و رویارویی دو نیروی خیر و شر را مورد اهتمام قرار داده است.