اثر سطوح مختلف اسیدآمینه لایزین بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر افزایش اسید آمینه لایزین بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) در طی 8 هفته صورت گرفت. بدین منظور، تعداد 144 قطعه بچه  ماهی با میانگین وزن اولیه 1/3±20/01 گرم به طور تصادفی در 12 مخزن فایبرگلاس توزیع گردیدند. ماهیان دو بار در روز به میزان 4 درصد وزن بدن با جیره های غذایی حاوی سطوح مختلف اسید آمینه لایزین (1 درصد، 2 درصد، 3 درصد و جیره شاهد) تغذیه شدند. شاخص های رشد و تغذیه شامل ضریب چاقی، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، بازده غذایی، شاخص احشایی و میزان بازماندگی و هم چنین ترکیب لاشه بدن ارزیابی شدند. براساس نتایج حاصل، تفاوت معنی داری در پارامترهای رشد بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (0/05>p). بر این اساس، بیش  ترین میزان عملکرد شاخص های رشد در تیمار حاوی 2 درصد لایزین و کم ترین میزان آن در تیمار 3 درصد مشاهده گردید. میزان بقاء در کلیه تیمارها اختلاف معنی داری نشان نداد. از سوی دیگر، نتایج نشان داد افزودن لایزین در جیره سبب کاهش نسبت پروتئین و چربی در تیمار 2 درصد در مقایسه با تیمار 3 درصد می گردد. از این رو، طبق نتایج حاصله، می توان بیان کرد که افزودن اسیدآمینه لایزین به میزان 2 درصد در جیره بچه ماهی ازون برون سبب بهبود عملکرد رشد می گردد.