اثر کود گاوی و کم آبیاری با آب شور بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی سالیکورنیا (Salicornia persica Akhani)

شوری اراضی کشاورزی و محدودیت منابع آب شیرین از چالش های عمده کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که در سال های اخیر نیز بر شدت آن افزوده شده است. کشاورزی مبتنی بر کشت گیاهان شورپسند از جمله سالیکورنیا می تواند به عنوان یکی از راهبرد های کارآمد برای بقای کشاورزی در مناطق دارای خاک و آب شور مطرح شود. در این راستا، به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری با آب شور و کاربرد کود دامی بر ویژگی های سالیکورنیا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک (در استان سیستان و بلوچستان) در سال 1397 به اجرا درآمد. تیمارهای آبیاری مورد بررسی شامل: آبیاری کامل با آب شور (SI) به عنوان شاهد، کم آبیاری با آب شور در سطح 75 درصد (DSI75) کاهش 25 درصدی نسبت به شاهد و کم آبیاری با آب شور در سطح 55 درصد (DSI55) کاهش 45 درصدی نسبت به شاهد بودند. همچنین، تیمارهای کودی نیز در دو سطح کاربرد کود دامی (گاوی) در سطح 10 درصد و بدون کود دامی بودند. نتایج نشان دهنده اختلاف معنی دار اثر کود دامی، تنش خشکی و برهمکنش آنها بر اکثر صفات مورد بررسی بود. بیشترین مقدار وزن تر و خشک ریشه، پروتئین، رنگیزه های فتوسنتزی، کربوهیدرات، پرولین و آنزیم گایاکول پراکسیداز در شرایط تنش خشکی بدست آمد، همچنین کاربرد کود دامی باعث افزایش معنی دار مقدار وزن تر و خشک ریشه، پروتئین، زیست توده و آنزیم کاتالاز شد. به طور کلی، کاهش 25 درصدی در مصرف آب شور علاوه بر صرفه جویی، منجر به حصول نتایج قابل قبول به ویژه در رنگیزه های فتوسنتزی و تنظیم کننده های اسمزی در مقایسه با آبیاری کامل شد. همچنین بهره گیری از کود دامی نیز به علت افزایش ماده آلی و مواد مغذی خاک موجب بهبود زیست توده گیاه تحت تاثیر کم آبیاری ها گردید.