مطالعه مدل سازی مولکولی تری آزولیل تیوفن ها به عنوان بازدارنده های CDK5/P25 با استفاده از روش های 3D-QSAR و داکینگ مولکولی

روش های ارتباط کمی ساختار-فعالیت سه بعدی (3D-QSAR) برای طراحی دارو بر پایه لیگاند بسیار مفید می باشند. یک سری جدید از تری آزولیل تیوفن ها به عنوان بازدارنده های CDK5/P25 انتخاب شده اند و با استفاده از روش های 3D-QSAR (CoMFA) و (CoMSIA) مدل سازی انجام شده است. برای مدل های بهینه (CoMFA) و (CoMSIA) به ترتیب ضرایب همبستگی ارزیابی متقاطع r2cv (q2) 0.539 و 0.598 و ضرایب همبستگی (r2) 0.980 و 0.967 بدست آمده است. از یک سری آموزشی شامل 88 مولکول و یک سری پیش بینی شامل 24 مولکول برای بدست آوردن مدل ها استفاده شده است. ضرایب همبستگی مدل ها برای سری پیش بینی (r2pred) به ترتیب 0.968 و 0.945 بدست آمده است. از داکینگ مولکولی برای بررسی اتصال لیگاند و گیرنده استفاده شده است. نتایج حاصل از داکینگ مولکولی می تواند در طراحی بازدارنده های جدید مفید باشد.