تحلیل سبک شناسی اشعار تقدیمی به شخصیتهای پایداری انقلاب اسلامی و دفاع مقدس (با تکیه بر بررسی شعر پانزده شاعر)

 بخشی از ادبیات پایداری کشورمان، اشعار تقدیمی در توصیف و یادکرد شخصیتهای انقلاب و دفاع مقدس (رهبران، تیوریسنها، مبارزان، شهیدان، مفقودین، آزادگان، جانبازان و خانواده های شهدا) است. در این مقاله اشعار 15 شاعر پایداری از منظر سبک‌شناسی در سطح زبانی، ادبی و فکری بررسی شده است. تعداد 145 شعر از شاعران موردمطالعه بدست آمد که مستقیما به شخص یا اشخاصی تقدیم کرده اند. شخصیت برجسته در اشعار تقدیمی امام خمینی (ره) است، شخصیتهای دیگر رهبر معظم آیت‌الله خامنه ای، آیت الله طالقانی، آیت‌الله منتظری، آیت‌الله مطهری، آیت‌الله صدوقی، دکتر شریعتی، الله بهشتی، رجایی و باهنر، حسین آیت، پاسداران و شهدای مردمی انقلاب. از شخصیتهای دفاع مقدس، رزمندگان، بسیجیان، شهدا، جانبازان، مفقودین، و آزادگان هستند. بیشترین اشعار تقدیمی نیز در شعر حمید سبزواری وجود دارد.

 پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است و در تمامی آثار شاعران مربوطه، اشعاری که مشخصا در ذیل عنوان شعر، آن را به شخص یا اشخاص مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سروده اند، بعنوان جامعه آماری انتخاب شده است.

یافته‌ها: 

قالب غزل در توصیف شخصیتها، قالب برتر است. در سطح زبانی، تلکفهای زبانی در شعر معلم، سبزواری، میرشکاک و اوستا دیده میشود که شاخصترین آنها علی معلم است که از واژه ها و ساختار نحوی کهن استفاده کرده است. دیگر شاعران از زبان ساده و سلیس، اوزان ملایم، قوافی و ردیفهای کوتاه استفاده کرده اند.

نتیجه‌گیری:

 در موسیقی درونی، توجه به جناس تام و انواع تکرار بسامد دارد و در کاربرد واژه، واژه های آرکاییسم، عربی، غنایی و عرفانی برجسته است. در سطح ادبی، در صنایع بیانی، تشبیه و در صنایع بدیعی تلمیح آرایه اول است و همچنین آرایه های نماد، تشخیص، ایهام، و سیاقه‌العداد موردتوجه است. در سطح فکری سوگ‌سروده برای شخصیتها بیشترین تعداد را دارد، بعد از آن مدح و ستایش شخصیتها، وصف پایداری و رشادت شخصیتها است و بخشی از اشعار نیز توصیف قیام مردمی و پیروزی انقلاب اسلامی است.