اعتبارسنجی مدل های کارایی سرمایه گذاری بر اساس تئوری نمایندگی، عدم تقارن اطلاعاتی، جبهه گیری مدیریتی و حداکثرسازی ارزش شرکت

در یک بازار کامل و در نبود عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سرمایه گذاران، شرکت ها به طور مطلوب در پروژه های سودآور سرمایه گذاری میکنند، با این وجود در حضور عدم تقارن اطلاعاتی، شرکت ها ممکن است با محدودیت مالی یا مازاد وجه نقد مواجه شوند که مانع از اجرای پروژه های سودآور شده و سرمایه گذاری بیشتر و کمتر ازحد را موجب می شود. از این رو، جهت دستیابی به یک مدل بهینه کارایی سرمایه گذاری و تشخیص سرمایه گذاری بیشتر و کمتر از حد، آزمون تجربی مدل های کارایی سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش مدل های مختلف کارایی سرمایه گذاری از محیط های متفاوت اقتصادی استخراج و مورد بررسی قرار می گیرند و با مدل بومی ارایه شده، مقایسه می شوند تا قدرت توضیح دهندگی آنها مشخص شود. برای این منظور از منشاءها و پیامدهای اقتصادی کارایی سرمایه گذاری جهت تایید مدل ها استفاده می شود. مدلی مناسب است که سازگار با تیوری های مالی و حسابداری باشد. جریان های نقد آزاد، محدودیت مالی، ارزش افزوده اقتصادی و ارزش شرکت موضوعاتی هستند که ارتباط آنها با مدل های کارایی سرمایه گذاری آزمون می شود. برای این منظور از 180 شرکت برای دوره زمانی 1396-1386 استفاده می شود. یافته ها نشان داد جریان های نقد آزاد و محدودیت مالی به ترتیب بر سرمایه گذاری بیشتر و کمتر از حد تاثیر مثبت دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که کارایی سرمایه گذاری بر ارزش افزوده اقتصادی و ارزش شرکت تاثیر مثبت دارد اما این تاثیر از طریق تمام مدل های کارایی سرمایه گذاری تایید نشد. نتایج نشان داد که آزمون تمام فرضیه ها بر اساس مدل بومی کارایی سرمایه گذاری تایید شد