سرمایه گذاری در بخش فرهنگ و رشد اقتصادی

زیرساخت های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگ است و توسعه کشور بدون درنظر گرفتن زیرساخت های فرهنگی امکان پذیر نیست. هزینه های صرف شده در راه فرهنگ، هزینه نیستند بلکه نوعی سرمایه گذاری هستند. کشورها می توانند از طریق سرمایه گذاری در داشته های فرهنگی خود، رشد اقتصادی را تقویت نموده و سبب رفاه جامعه شوند. شاخص فرهنگی با استفاده از مبانی نظری مزیت نسبی و معیار RCA محاسبه و تاثیر مزیت شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران در قالب رگرسیون تلفیقی پویا (GMM) در دوره 1379-1395 برآورد می شود. نتایج برآورد نشان می دهد، انتظار می رود با هر درصد افزایش در سرمایه فیزیکی، رشد اقتصادی به اندازه 047/0درصد افزایش یابد و سرمایه فیزیکی رابطه ای مثبت و معنادار با رشد اقتصادی استان ها دارد. بنابراین انتظار می رود، با افزایش سرمایه، تولید و به تبع آن رشد اقتصادی افزایش یابد. همچنین، با هر درصد افزایش در نیروی کار، رشد اقتصادی به اندازه 73/5 درصد افزایش و با هر واحد افزایش در متغیر تعاملی رشد اقتصادی به اندازه 0004/0 واحد افزایش می یابد. بنابراین، شاخص فرهنگی علاوه بر کانال مستقیم از طریق سرمایه انسانی نیز می تواند بر رشد اقتصادی استان ها نیز اثرگذار باشد. نتایج برآورد مدل و آماره به دست آمده برای AR (1) و AR (2) عدم همبستگی بین پسماندهای مدل را نشان می دهد. آماره های گفته شده برابر با 17/0 و 688/0 هستند که بیانگر انتخاب مناسب ابزارهای مدل هستند. در واقع، در دوره مورد بررسی اثر مزیت نسبی ارزش افزوده متغیرهای فرهنگی رشد اقتصادی مثبت و معنادار است. همچنین، اگر شاخص فرهنگی سبب افزایش سرمایه انسانی شود، می تواند رشد اقتصادی استان ها را نیز افزایش دهد.