اثر تعدیلی مسئولیت اجتماعی بر ارتباط سرمایه گذاری و عملکرد با تاکید بر عوامل مبتنی بر نظریه نمایندگی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مسئولیت اجتماعی بر ارتباط سرمایه گذاری و عملکرد شرکتها بوده و انگیزه مدیران، مشارکت ذینفعان و مالکیت دولتی را بعنوان عوامل مبتنی بر نظریه نمایندگی مورد آزمون قرار می دهد. روش انجام تحقیق شبه تجربی است و تعداد 127 شرکت در بازار سرمایه ایران در دوره زمانی 1390 تا 1396 بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل رگرسیون به روش داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مسئولیت اجتماعی موجب کاهش حساسیت سرمایه گذاری به عملکرد می شود؛ همچنین اثر این متغیر بر حساسیت سرمایه گذاری به عملکرد در شرکتهای با انگیزه پاداش ضعیف برای مدیران و مشارکت بالاتر ذینفعان بیشتر اما در شرکت های دولتی کمتر است.