راهبرد مقاومت فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در اندیشه و عمل آیت الله خامنه ای

ساختار سیاسی و حقوقی جمهوری اسلامی ایران در دوران تاسیس و استقرار متاثر از سیاست عدم وابستگی و اتکای به خود و تحت زعامت امامین خود، همواره بر راهبردهای آفندی و پدافندی، تاکید نموده است. در این راستا بذل توجه به راهبردهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی و خلق الگوهای جدید با توجه به راهبرد تحلیل مشخص از اوضاع مشخص، نصب العین نظام سیاسی و مقام معظم رهبری بوده است. مقام معظم رهبری از ابتدای دورات تصدی به عنوان رهبر انقلاب با ایجاد گفتمان سازی و شناور سازی راهبردهای معطوف به هدف، دال‌های مرکزی را برای بسط و توسعه راهبردهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، ایجاد نموده که با غیریت سازی نظام سلطه نسبت به این راهبردها از ابتدای دهه 90، صبغه مقاومت در این راهبردها، پررنگ گشته است. فرضیه مقاله بدین صورت بیان می‌گردد که راهبردهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی آیت الله خامنه‌ای در اندیشه و عمل مبتنی بر گفتمان مقاومت ملی و منطقه‌ای و فعال در همه زمینه‌ها برای مقابله با نظام سلطه و هزمونی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی این واحد جغرافیایی در مرزهای جغرافیایی جهان اسلام و مشخصا جمهوری اسلامی ایران، می‌باشد. این مقاله با روشی تحلیلی توصیفی و متاثر از نظریات مقام معظم رهبری که به عنوان الگوی غالب خطی مشی گذاری در سیاست های کشور نمود دارد و واکاوی نظریات پسا توسعه گرایانه با نفی روش شناسی مکاتب مدرن ولی با همان معرفت شناسی و هستی شناسی، در پی آنست که خلق راهبردهای مقام معظم رهبری، یک رویکرد گفتمانی پسا توسعه گرایانه با رویکردی دینی – ملی است که نافی تمامی نظریه‌های خطی و کلاسیک توسعه است که جهان سوم و کشورهای جنوب را به نفع کشورهای شمال و الگوهای توسعه‌ای آنها به حاشیه می‌برد.