تبیین راهبردهای توسعه گردشگری در مناطق مرزی بر اساس ماتریس برنامه‏ ریزی استراتژیک کمی

ایران به لحاظ جاذبه های فرهنگی و طبیعی در بین پنج کشور برتر دنیا و از نظر جاذبه های تاریخی در رتبه 10 قرار دارد. به ‏رغم نقش راهبردی و کلیدی گردشگری در توسعه پایدار منطقه ‏ای، فقدان برنامه مناسب از سوی برنامه‏ ریزان، ناآگاهی گردشگران از پتانسیل‏های گردشگری، و تمایل ضعیف سرمایه‏ گذاری بخش خصوصی در این حوزه باعث شده است صنعت گردشگری در برخی مناطق دچار توسعه ‏نیافتگی شود. پژوهش حاضر در منطقه مرزی سردشت با توجه به ظرفیت‏های موجود گردشگری آن و در راستای پاسخ‏گویی به چالش‏ها و محدودیت‏های گردشگری در این منطقه و ارایه راهکارهای مناسب انجام شده است. برای شناسایی نقاط قوت و ضعف و فرصت‏ها و تهدیدهای پیش ‏رو، با تعدادی از گردشگران و صاحب ‏نظران مرتبط با صنعت گردشگری، هتلداری، و صاحبان آژانس‏های گردشگری در سطح شهرستان و استان به شیوه اشباع نظری مصاحبه شد و با استفاده از مدل SWOT استراتژی‏های WT،WO ،ST ، و SO تعیین شد. برای انتخاب بهترین استراتژی جهت توسعه این صنعت، ماتریس برنامه ‏ریزی استراتژیک کمی(QSPM)  و برای تعیین وزن‏های عوامل پرسش‏نامه‏ ای SWOT بر اساس مقیاس لیکرت به صورت پنج‏ گزینه‏ ای طراحی و توسط پنجاه نفر از کارشناسان و خبرگان گردشگری تکمیل شد. یافته ها نشان داد با وجود نقاط قوت و فرصت میزان تهدیدها و ضعف‏ها بسیار بالاست و منطقه به لحاظ توسعه گردشگری از سطح آسیب ‏پذیری برخوردار است و توزیع مجدد منابع و برنامه‏ ریزی بهینه در منطقه امری الزامی است. همچنین، راهبرد WO3 با نمره 56/4 یعنی تقویت و ارتقای سطح زیرساخت‏ها و خدمات گردشگری به ‏عنوان بهترین راهبرد پیشنهاد شده است.