ساخت ساخت نانو الیاف فیبروئین ابریشم-کیتوزان به عنوان داربست برای ‏مهندسی بافت غضروف مفصلی برای ‏مهندسی بافت غضروف مفصلی

نانوالیاف پلیمر های طبیعی برای ساخت داربستهای مورد استفاده در مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفته اند زیرا میتوانند بدرستی ریزمعماری ‏ماتریکس خارج سلولی بافت طبیعی را تقلید کنند. در این تحقیق داربست نانوالیافی از فیبرویین ابریشم‎-‎کیتوسان‎ ‎با دو نسبت 70-30 و 50-‏‏50 از محلول فیرویین ابریشم 10درصد و کیتوسان 5درصد به روش الکتروریسی جهت استفاده در مهندسی بافت غضروف مفصلی طراحی و ‏ساخته ‏‎ ‎شد‎.‎‏ مورفولوژی و قطر نانوالیاف بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. بررسی گروه های عاملی سطح با دستگاه ‏طیف سنجی فروسرخ انجام شد و استحکام مکانیکی و کشسانی داربست نیز بررسی گردید. تخریب پذیری داربست با قرار گرفتن در بافر ‏فسفات سالین برای 2ماه به طور هفتگی بررسی شد. آنالیز تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی ، نانوالیافی با قطر میانگین 32 ‏‏/52‏‎±‎‏8/148و 51/24‏‎ ±‎‏5/138 نانومتر به ترتیب برای نسبت 70-30 و‎ ‎‏50-50 و با مورفولوژی یکنواخت و بدون مهره را نشان داد. ‏استحکام مکانیکی ‏در داربست 50-50 ‏‎ MPa‎‏80/0 و در داربست 70-30 ‏‎MPa‎‏ 51/0 بود و به ترتیب پس از 80/2 درصد و 94/4 درصد ‏افزایش از طول اولیه دچار شکست شدند. تخریب پذیری داربست 70-30 پس از 12 هفته 9/0‏‎±‎‏16/6 درصد و در داربست 50-50 ، ‏‏7/0‏‎±‎‏82/6 درصد از کل وزن داربست بود.‏‎ ‎با توجه به نتایج، این داربست بخاطر سرعت آهسته تخریب پذیری در شرایط برون تنی و ماهیت ‏پروتیینی آن و ساختار فییزیکی و مشخصات مکانیکی مناسب آن، می تواند بعنوان داربست مناسبی برای ترمیم بافت غضروف مفصلی معرفی ‏شود. و در این بین داربست 70-30 نسبت به 50-50 خواص کشسانی و استحکام مکانیکی بهتری دارد.‏