شناسایی روند تغییرات دمای هوا و خاک با استفاده از آزمون های پارامتری و ناپارامتری درسه ایستگاه همدیدی جنوب شرق کشور

اهمیت تغییر اقلیم و گرمایش جهانی و اثر گذاری دمای خاک بر مسایلی از قبیل تغییر رفتار هیدرولوژیکی سیستم نشان می دهد که داشتن درک صحیحی از روند تغییر دما به ویژه در مناطق خشک ضروری است. از این رو در این تحقیق به بررسی روند تغییرات دمای هوا و خاک در 3 ایستگاه سینوپتیک همدیدی واقع در جنوب شرق کشور با اقلیم فرا خشک و خشک (کرمان، زاهدان و بندعباس) طی سال های 2018-1957 پرداخته شده است. بدین منظور داده های ماهانه و سالانه دمای هوا در ارتفاع دو متری و دمای خاک در اعماق 5 ، 20 و 50 سانتی متری جمع آوری و جهت آشکار سازی روند از دو آزمون ناپارامتری من- کندال و اسپیرمن و آزمون پارامتری ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. همچنین جهت ارزیابی دقت روش های مورد استفاده از روش درصد توان آزمون استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که متوسط دمای هوا در سری زمانی سالانه فقط در دو ایستگاه کرمان و زاهدان روند افزایشی داشته و روند مشخصی در دمای هوای ایستگاه بندر عباس مشاهده نشد. در مقیاس سالانه روند افزایش دمای لایه سطحی خاک تا عمق 20 سانتی متری در هر سه ایستگاه مشاهده شد. افزایش دمای خاک در مقیاس ماهانه نیز در هر سه ایستگاه در عمق 50 سانتی متری در ماه های اوت تا دسامبر دیده شد. همچنین با تعیین درصد توان آزمون مشخص شد که آزمون ناپارامتری من- کندال مناسب ترین آزمون برای روندیابی دمای هوا و خاک در مناطق مورد نظر می باشد.