مطالعه آمار واژگان: افزایش واژگانی در آثار ادبی جولین گراک

مقاله حاضر در چارچوب مطالعات آمار واژگانی، به بررسی افزایش واژگان در آثار ادبی ژولین گراک می‌پردازد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که استفاده از واژگان جدید در دوره دوم هنری این نویسنده (1998-1992) بیشتر و غنی‌تر از دوره اول هنری وی (1967-1938) است. به‌ علاوه، افزایش واژگان در آثار گراک ثابت نبوده و با گذر از ژانری به ژانر دیگر تغییر پیدا می‌کند. در این مقاله خواهیم دید که لغات استفاده شده توسط گراک در دوره دوم هنری، بسیار خاص و ناشی از سبک نوشتاری ویژه‌ نویسنده در این دوره می‌باشد. سبک نوشتاری جدیدی که گراک با نگارش لترین1، ارایه می‌کند، با تعاریف کلاسیک مطابقت ندارد. در حقیقت، اگر بیان کنیم این نویسنده فرم بیانی اصیلی را تجدید نموده است که نویسندگان پس از او، از آن وام می‌گیرند، اغراق نکرده‌ایم. آثار گراک در دوره دوم بخشی از ادبیات به عبارتی «تکه تکه» را شامل می‌شوند که به‌عنوان مجموعه‌ای کاملا آزاد، موزاییکی از واژگان، تاملات و خاطرات (غالبا دوران کودکی) تعریف می‌شود.