پیش بینی سلامت روان زنان متاهل بر اساس مولفه های فردی و خانوادگی

هدف این پژوهش تعیین سهم پیش بینی کنندگی مولفه های فردی و خانوادگی بر سلامت روان زنان متاهل بود.

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه زنان متاهل شهر شیراز در سال 1398  تشکیل دادند. از بین جامعه آماری 400 نفر از زنان متاهل به صورت نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ (1982)، عزت نفس کوپر اسمیت (1967)، خودکارآمدی شرر و همکاران (1981)، سبک های زندگی (LSQ)، ویژگی های شخصیتی نیو، فرآیند و محتوای خانواده سامانی (1387) و الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (1994)  استفاده شد. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که بین مولفه های فردی و خانوادگی با سلامت روان در زنان متاهل رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که ابعاد مولفه های فردی (عزت نفس، خودکارآمدی، سبک های زندگی) و ابعاد مولفه های خانوادگی (فرآیند و محتوای خانواده، شخصیت همسر و الگوهای ارتباطی خانواده) به صورت معناداری قدرت پیش بینی سلامت روان در زنان متاهل را دارند.

نتیجه گیری:

 عزت نفس، خودکارآمدی و سبک های زندگی توان پیش بینی سلامت روانی را دارند و با ارتقاء فرآیند و محتوای خانواده و الگوهای ارتباطی در خانواده ها می توان شاهد افزایش سلامت روانی در اعضای خانواده بود.