شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر استقرار شهر هوشمند با رویکرد آموزشی (دبیرستان های شهر زاهدان)

پیشینه و اهداف :

یاددهی- یادگیری برای توسعه خلاقیت و پایداری از ضرورت های شهرهای امروزی است و محیط یادگیری هوشمند برای پاسخ به نیازهای جامعه دانش محوری جدید در طراحی شهر هوشمند ایجاد شده است. کیفیت جامعه چالشی برای توسعه شهر هوشمند است؛ زیرا در زمینه اجتماعی، کیفیت جامعه با رویکرد حرفه ای، به طور جامع و سیستماتیک مورد استفاده قرار نمی گیرد. کیفیت جامعه بر کیفیت سازمان ها، موسسات دانشگاهی، آموزشی و یادگیری مشارکتی استوار است. هدف از انجام این پژوهش شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر طراحی شهر هوشمند با رویکرد آموزشی می باشد.

در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دبیران، مدیران دبیرستان ها و کارکنان آموزش و پرورش شهرستان زاهدان می باشد. روش نمونه گیری پژوهش احتمالی و از نوع تصادفی ساده بود. در گام اول، با مطالعه منابع معتبر علمی و قابل استناد، ضمن آشنایی کافی با مفاهیم و تعاریف شهر هوشمند، توسعه شهر هوشمند و عوامل موثر بر آن، فهرست اولیه ای از عوامل موثر بر شهر هوشمند با رویکرد آموزشی شناسایی شد. در این مطالعه شاخص ها از لحاظ ساختاری و رویه های کاربردی در یادگیری شهر هوشمند مشخص گردید و بدبن  ترتیب پرسش نامه پژوهش طراحی و تدوین شد و در اختیار استاد راهنما و مشاور قرار گرفت که پس از اصلاحات مد نظر برای گردآوری داده مورد استفاده قرار گرفت و سپس با استفاده از روش آلفای کرونباخ، پایایی پرسش نامه های مذکور محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزارspss  استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ پرسش نامه 84/0 می باشد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با آزمون رگرسیون لجستیک صورت گرفته است.

صنعت آموزش و پرورش باعث تغییر و ارتقای خدمات شهری می شود و این صنعت با ارزش افزوده و نیروی محرکه می تواند به عنوان صنعت پیشرفته در شهر هوشمند شناسایی شود. نتایج حاصل نشان داد که حکومت هوشمند (526/9)، تعامل و یکپارچگی هوشمند (926/9)، مردم هوشمند (875/8)، زیرساخت (872/8)، نیروی انسانی (757/7)، پذیرش فناوری (567/5)، اقتصاد هوشمند (236/7) و بستر تعامل الکترونیکی مبتنی بر محتوای چندرسانه ای (756/5) به ترتیب بیشترین اهمیت را در استقرار شهر هوشمند دارند.

به منظور ایجاد یک سیستم آموزش هوشمند شهری، روند تشویق مشارکت شهروندان و ایجاد کانال های مختلف ارتباطی بسیار مهم است. برچسب «شهر هوشمند» محدود به شهرهایی نمی شود که به سادگی فناوری بالایی را اتخاذ می کنند. هدف نهایی از توسعه شهرستان های هوشمند؛ افزایش کیفیت زندگی افراد، خانواده ها و مردم محلی از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته و سیستم آموزش و پرورش با ایجاد کانال ارتباطی بین شهروندان است؛ که می تواند سامانه هایی را ایجاد نماید که یکپارچگی هوشمند را افزایش دهد. ساختار یادگیری در روند توسعه مهارت های هوشمند در مدارس هوشمند باید مورد بازسازی قرار گیرد. جوهر شهر هوشمند، ارتقای همکاری اجتماعی، شبکه اجتماعی و مشارکت اجتماعی است و اعضای جامعه را به استفاده از یادگیری هوشمند به عنوان ابزاری برای رعایت بهتر هنجارهای رفتاری اجتماعی تبدیل می کند. همکاری و توسعه فناوری اطلاعات موانع به اشتراک گذاری اطلاعات و دانش و همچنین مرز یادگیری را در مدارس هوشمند از بین می برد و سه تغییر را ایجاد می کند. اول تغییر روش های آموزشی است؛ دومین مورد، بازسازی سیستم دانش و سومین بخش نفوذ در شکل گیری نسل جدیدی از روش یادگیری در بین دانش آموزان است.