تحلیل کاربرد هندسه فراکتال در نشان های فرهنگی ایرانی (مطالعه موردی نشان دانشگاه های ایران)

هنر فراکتال، نوعی زبان برای بیان نظم و بی نظ می در دنیای پست مدرن است. در هنر فراکتالی، مانند هنرهای تجسمی، از عناصر بصری مانند نقطه، خط، سطح و... ترکیب و تکرار آن ها استفاده شده و به شکل های پیچیده و بافت های بصری زیبا نمود پیدا کرده است. فراکتال یک هنر بین رشته ای است که با هندسه و ریاضیات ارتباط داشته، سهم عمده ای را در جهان امروز دارد. باید گفت دانش فراکتال طرح غیرتکراری را برای هنرمند امکان پذیر می کند. این پژوهش در نظر دارد نقش فراکتال را در نشانه های فرهنگی ایرانی بررسی کند. در این پژوهش به دنبال یافتن کاربردهای فراکتال در نشانه هستیم؛ اینکه با دغدغه مواجهه مخاطب و ذات طبیعت گرایی هنر، چگونه می توان از هندسه فراکتال و نقوش نوین بصری در رابطه متقابل با مخاطب، به راهکارهای موثر و کاربردی رسید. هدف این پژوهش، آشنایی با هندسه فراکتال و تاثیر آن در هنر است تا با تحلیل، تطبیق و مطالعات علمی بر روی این هندسه بتوان به طرح های نو و کاربردی از نشانه دست یافت. این سوال مطرح است که در کدام بخش از هنر، ردپای هندسه فراکتالی را بیشتر می توان دید. به نظر می رسد از هندسه فراکتال می توان به عنوان یکی از ابزارهای مهم با مبنای علمی در زمینه هنر گرافیک بیشتر استفاده کرد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و منابع اختصاصی درباره فراکتال و نشانه، پراکنده و بیشتر به صورت مقاله است. فراکتال این قابلیت را داراست که بتوان به عنوان یک مبنای نظری در طراحی نشان، قابلیت استفاده زیادی داشته باشد.