بررسی تاثیر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین های GLUT4 و HDAC5 در عضله تند انقباض موش های صحرایی دیابتی

ورزش و دیابت اثرات مخالفی بر پروتئین GLUT4 دارند، اما سازوکار آن به طور کامل در دیابت بررسی نشده است. هدف این پژوهش، بررسی اثر شش هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین های GLUT4 و  HDAC5در عضله extensor digitorum longus (EDL) موش های صحرایی دیابتی بود.

تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن: 4/9±245 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین، دیابت و دیابت - تمرین تقسیم شدند. در سن 8 هفتگی، دیابت به وسیله تزریق استرپتوزوتوسین ایجاد شد. تمرین استقامتی با شدت متوسط و پیش رونده به مدت 6 هفته انجام شد. 24 ساعت پس از اتمام پروتکل، موش ها تشریح شدند و بافت عضلهEDL  استخراج گردید. محتوای GLUT4 و  HDAC5 به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد.

نتایج نشان داد که بین گروه های کنترل و دیابت (0005/0=P)، دیابت - تمرین و دیابت (0005/0=P) و تمرین و دیابت (0005/0=P) تفاوت معناداری در سطوح GLUT4 وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که بین گروه های کنترل و تمرین (138/0=P)، دیابت - تمرین و دیابت (229/0= P) و تمرین و دیابت (306/0=P) تفاوت معناداری در سطوح پروتئین HDAC5 وجود ندارد و بین بقیه گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). همچنین، رابطه معکوس غیرمعناداری بین سطوح پروتئین های GLUT4 و  HDAC وجود دارد (354/0= P و 169/0-=r).

اثر مثبت تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین GLUT4 در گروه دیابتی بیشتر از گروه سالم بود و با این که تمرین استقامتی بر روی سطوح پروتئین های GLUT4 و HDAC5 اثر مثبت داشت و اثر بر پروتئین GLUT4 بیشتر و معنادارتر بود.