اثر استفاده از پساب شهری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت تحت مدیریت کم آبیاری (مطالعه موردی: شهرستان مرودشت)

در مواجهه با افزایش حجم فاضلاب های شهری و این واقعیت که منابع آب کشور نه تنها محدود بلکه رو به کاهش است، افزایش بهره وری مصرف آب و استفاده مجدد از پساب شهری امری اجتناب ناپذیر است. این پژوهش به منظور بررسی کاربرد پساب شهری بر عملکرد، اجزاء عملکرد و بهره وری مصرف آب در گیاه ذرت علوفه ای با دو فاکتور : الف- استفاده از پساب در سه سطح (1- آب چاه (W)، 2- مخلوط یک به یک آب چاه و پساب (5050) و 3- پساب (WW)) ب- مدیریت کم آبیاری سنتی در چهار سطح (آبیاری معمولی (100 درصد نیاز آبیاری) و کم آبیاری در سطوح 40، 60 و 80 درصد نیاز آبی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در مزرعه ی تصفیه خانه فاضلاب شهری مرودشت، در سال 1397 اجرا شد. از شاخص های آماری مانند حداکثر خطا، ضریب تعیین، میانگین ریشه دوم مربعات خطا، بهره وری مدل سازی و ضریب باقیمانده برای ارزیابی کمی توابع استفاده گردید. ضریب حساسیت گیاه (Ky) برای ماده خشک در سه مرحله رویشی، گل دهی و رسیدن دانه به ترتیب 38/0، 52/0 و 63/0 به دست آمد و مشخص گردید که حساس ترین مرحله رشد ذرت به کمبود آب در مرحله رسیدن دانه می باشد. آنالیز اثرات متقابل نشان داد که بیش ترین مقدار عملکرد ماده خشک در مراحل رویشی و گلدهی و عملکرد دانه در مرحله رشد دانه به ترتیب مقادیر 7260، 9857 و 3158 کیلوگرم در هکتار در تیمار WW-FI (آبیاری کامل با پساب) و کم ترین مقدار عملکرد با مقادیر 5052، 6069 و 1508 کیلوگرم در هکتار در تیمار W-DI60 (کم آبیاری 60 درصد با آب چاه) به دست آمد. نتایج نشان داد که استفاده از پساب در شرایط کم آبیاری سنتی برای گیاه ذرت علوفه ای مفید بوده و می توان آنرا پیشنهاد داد.