تعیین الگوی بهینه کشت با تاکید بر محدودیت منابع آب در شهرستان ارزوئیه

تاکنون، هدف اغلب روش های تعیین الگوهای بهینه کشت محصولات زراعی صرفا افزایش سود تولیدکنندگان بوده، در حالی که در بیشتر مناطق ایران، با بهره برداری بی‏رویه از منابع محدود، تولید پایدار به خطر افتاده است. بنابراین، مد نظر قرار دادن اهداف کمینه‏سازی مصرف نهاده‏های کمیاب نظیر آب در تعیین الگوی بهینه کشت ضروری است. هدف تحقیق حاضر تعیین الگوی کشت بهینه با توجه به شرایط کم‏آبی در منطقه ارزوییه از توابع استان کرمان بود. بدین منظور، از روش برنامه‏ریزی ریاضی اثباتی (PMP) و رهیافت بیشینه آنتروپی (ME) استفاده شد. نتایج نشان داد که با اعمال محدودیت پنج تا چهل درصدی در عرضه آب آبیاری، سطح زیر کشت کلیه محصولات زراعی منتخب شهرستان ارزوییه، به‏جز گندم آبی که اصولا نیاز آبی آن کمتر از دیگر محصولات آبی است، کاهش می یابد. بنابراین، اجرای برنامه‏های سیاستی مناسب مانند قیمت تضمینی گندم و جو همگام با  نرخ تورم، تعیین نرخ آب‏بهای پرداختی کشاورزان مطابق با روند تغییرات ارزش اقتصادی آب در بلندمدت و استفاده از سیاست محدودیت منابع آب در دسترس توام با سیاست تعدیل در قیمت گذاری توصیه می‏شود.