مقایسه اثر شش هفته تمرینات منتخب حرکتی-رایانه ای و تعادلی ضد سقوط بر حس وضعیت مفصل مچ پا و ترس از سقوط در مردان سالمند

 یکی از عوامل خطرساز برای سالمندان سقوط و عوارض آن می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر دو نوع برنامه تمرینات حرکتی رایانه ای و تعادلی ضد سقوط بر حس وضعیت مفصل مچ پا و میزان ترس از سقوط مردان سالمند است.

 جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی را مردان مقیم مرکز سالمندان کهریزک استان البرز در سال 98 تشکیل دادند. 45 سالمند، 74-60 ساله به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تمرینات حرکتی رایانه ای، تمرینات تعادلی ضد سقوط و کنترل (15 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه های تجربی 6 هفته (هفته ای 3 جلسه 70 دقیقه ای) تمرینات را انجام دادند. گروه کنترل فعالیت متداول خود را داشتند. حس وضعیت مفصل مچ پا به وسیله الکتروگونیامتر در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن پا و 20 درجه پلانتار فلکشن، و ترس از سقوط به وسیله پرسشنامه خودکارآمدی ارزیابی شد. آزمون ها در پیش آزمون و پس از 6 هفته تمرین، در پس آزمون تکرار شدند. داده ها توسط آزمون های t زوجی و آنالیز کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.

 در دو گروه تجربی، حس وضعیت مفصل مچ پا در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن، و میزان ترس از سقوط بعد از اعمال مداخله بهبود معنی داری پیدا کرد (به ترتیب 004/0=p، 002/0=p و 005/0=p)، این تغییرات در هر دو گروه مشابه بود. گروه کنترل در فاکتورهای فوق تغییر معنی داری نشان نداد.

 انجام تمرینات حرکتی رایانه ای و تمرینات تعادلی ضد سقوط در بهبود حس وضعیت مچ پای سالمندان موثرند اما هیچ یک نسبت به دیگری برتری ندارد.