بررسی تغییرات ابعادی مواد پیوندی در سینوس های تقویت شده به روش سینوس لیفت پنجره ی جانبی

 یکی از درمان‌های کارآمد و تضمین شده‌ی مورد استفاده برای بیماران بی‌دندانی که دچار آتروفی شدید ریج بی‌دندان هستند، استفاده از روش بالا بردن سینوس و کاشت ایمپلنت دندانی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات ابعاد ماده‌ی پیوند استخوانی به کار رفته برای تقویت سینوس ماگزیلاری در بیماران کاندید کاشت ایمپلنت در قوس خلفی خارجی فک بالا، در بازه‌ی زمانی پس از عمل جراحی کاشت پیوند و 6 ماه پس از آن بود.

در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، تعداد 12 بیمار بی‌دندان به روش Lateral window open sinus lift و با استفاده از مواد پیوند استخوانی آلوگرافت + زنوگرافت مورد پیوند استخوانی قرار گرفتند. تصویربرداری CBCT (Cone beam computed tomography) از ناحیه‌ی پیوند، پس از عمل جراحی و 6 ماه پس از آن، برای بررسی تغییرات ابعاد ماده‌ی پیوندی انجام گرفت. داده‌های آماری توسط آزمون Paired t-test صورت گرفته و سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین کاهش ابعاد ماده‌ی پیوند استخوانی آلوگرافت + زنوگرافت پس از گذشت 6 ماه از پیوند، در راستای ارتفاع، طول و ضخامت به ترتیب 2/99، 2/37 و 1/72 میلی‌متر برآورد شد (0/002 > p value).

با مقایسه‌ی نتایج به دست آمده در این مطالعه با تحقیقات و مقالات مشابه، می‌توان چنین ادعا کرد که تغییرات ماده‌ی پیوند استخوانی آلوگرافت + زنوگرافت، 6 ماه پس از پیوند هم از نظر ابعاد و هم از نظر از دست‌رفتگی حجم در طیف متوسط تا قابل قبول قرار می‌گیرد و میزان استخوان مطلوب برای کاشت ایمپلنت را فراهم می‌آورد.