تاثیر تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه ای بر اساس نحوه توزیع میدان الکتریکی و تغییر در فعالیت مغزی

تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) پرکاربردترین روش تحریک غیرتهاجمی مغز است که چالش اساسی آن تفاوت های بین فردی است که در پاسخ به این تحریک گزارش می شود. یک منبع در ایجاد این تنوعات را می توان تفاوت در توزیع میدان الکتریکی درنظر گرفت که به دلیل تفاوت در ساختارهای مغزی ایجاد می شود. شواهد نشان می دهد که میدان ناشی از tDCS می تواند فعالیت های مغزی را تحت تاثیر خود قرار دهد و باعث ایجاد تغییر در رفتار گردد؛ اما ارتباط بین توزیع میدان و فعالیت های مغزی هنوز بررسی نشده است. از این رو در این مطالعه متقاطع دوسو کور، بر روی 14 فرد وابسته به مت آمفتامین، tDCS با شدت 2 میلی آمپر به قشر پیش پیشانی اعمال و قبل و بعد از تحریک، تصویر تشدید مغناطیسی ساختاری و عملکردی برای تعیین توزیع میدان و مشاهده فعالیت مغزی در پاسخ به نشانه های مواد، ثبت شده است. هر فرد با فاصله حداقل یک هفته تحریک الکتریکی را یک جلسه به صورت واقعی و جلسه دیگر به صورت غیرواقعی دریافت کرده است. مدل های سر مبتنی برروش های المان محدود برای نمایش توزیع میدان شبیه سازی شده و آنالیز گروهی نشان داده است که بیشترین میدان در ناحیه پیش پیشانی ایجاد می گردد (07/0±3424/0) و دربین افراد از نظر توزیع مکانی میدان تفاوت وجود دارد. داده های کارکردی نیز حاکی از آن است که در تفاوت بین پاسخ به نشانه های مواد و تصاویری که مربوط به مواد نیستند، تحریک واقعی در مقایسه با تحریک غیرواقعی فعالیت مغزی را در چین گیجگاهی فوقانی و قشر کمربندی خلفی کاهش می دهد (0001/0 >P)؛ اما همبستگی معناداری بین شدت میدان و تغییرات فعالیت مغزی به دست نیامده است. در این مطالعه یک روش کار برای ترکیب مدل های سر با اطلاعات مربوط به عملکرد مغز ارایه گردیده، این ترکیب اطلاعات تاکنون بررسی نشده و می تواند دریچه ای بروی درک بهتر مکانیسم اثر tDCS باشد.