ارزیابی حریم گسلش در مناطق شهری (مطالعه موردی گسل جنوب مشهد)

طراحی سازه های ایمن نسبت به اثرات مخرب گسلش سطحی نظیر برش و نشست نامتقارن بسیار هزینه بر و بعضا از نظر اجرا غیرممکن است، از این رو، مناسب ترین راهکار مقابله با گسلش سطحی تعیین حریم خطر و پرهیز از آن و یا احداث سازه های با ریسک پایین در حریم گسل است. در تحقیق حاضر ابتدا اختصاصات گسل جنوب مشهد براساس داده های ژیوفیزیکی و مورفوتکتونیکی بررسی شد و سپس براساس معیاری های موجود، گسل مزبور رده بندی شد و حریم آن پیشنهاد شده است. این پژوهش ها نشان می دهد که گسل جنوب مشهد از نوع امتداد لغز راست گرد با مولفه نرمال است که به وضوح نهشته های کواترنری را جابهجا کرده است. میانگین نرخ لغزش گسل براساس جابه جایی ظاهری در آبراهه ها mm/yr 59/0 و دوره بازگشت آن 2930 سال تخمین زده شده است. مسیر گسل در غرب و جنوب شهر مشهد براساس بررسی های ژیوالکتریک، مغناطیس سنجی و آریه میکروترمورها تعیین شده است. با استناد به میزان دقت این بررسی ها و معیارهای موجود، حریم گسلش در داخل محدوده شهری 80 متر در سمت جنوب (فرا دیواره) و 70 متر در سمت شمال (فرودیواره) پیشنهاد شد.