تحلیل اثر ارتباطات اثربخش سازمانی بر تعادل کار و زندگی با نقش میانجی آسیب های شغلی در بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل

ایجاد تعادل بین کار و زندگی، یکی از دغدغه های کارکنان سازمان ها در عصر کنونی است. یکی از ابزارهای ایجاد تعادل کار و زندگی، ارتباطات اثربخش سازمانی است که تحقیق حاضر در همین راستا و با هدف تحلیل اثر ارتباطات اثربخش سازمانی بر تعادل کار و زندگی با نقش میانجی آسیب های شغلی در بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل انجام شده است.

از لحاظ هدف، تحقیق حاضر کاربردی، از لحاظ نوع روش، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل است که تعداد آنها 600 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه کارکنان از جدول مورگان استفاده و تعداد نمونه برابر 234 بدست آمد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه آسیب های شغلی دیباج، پرسشنامه ارتباطات اثربخش سازمانی سوسمان و کرینوس و پرسشنامه تعادل کار و زندگی وانگ و کو استفاده شد. داده ها با نرم افزار lisrel و SPSS تحلیل و برای آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری و رگرسیون استفاده شد.

یافته های تحقیق نشان می دهد که ارتباطات اثربخش سازمانی با نقش میانجی آسیب های شغلی بر تعادل کار و زندگی کارکنان تاثیر معنی داری دارد. هم چنین ارتباطات اثربخش سازمانی 0/76 و آسیب های شغلی 0/67- تغییرات تعادل کار و زندگی کارکنان را پیش بینی می کند.

رابطه بین دو متغیر ارتباطات اثربخش سازمانی و تعادل کار و زندگی کارکنان توسط متغیر آسیب های شغلی تشدید می شود که اگر آسیب های شغلی افزایش یابد این اثر ضعیفتر و اگر آسیب های شغلی ضعیف شود طبیعتا این رابطه قوی خواهد شد.