اثربخشی فرهنگ سازی و آموزش محیطزیست در رسیدن به توسعه ی پایدار با رویکرد استفاده از فناوری های سازگار با محیط زیست

دنیای امروز ما با گستره ی بحرانهای زیست محیطی مختلف، به عنوان یک ارثیه ی شوم به مارسیده است. کاهش کیفیت خاک، آب و منابع دریایی، نازک شدن الیه ازن، تغییرات اقلیمی و از بین رفتن تنوع زیستی از جمله تهدیداتی می باشد که در این ارثیه شوم نصیب ما گردیده است که حاصل رشد روز افزون جمعیت، تجاوزهای نامحتاطانه و استفاده بی ملاحظه علیه طبیعت و پایه های وجودی ما است. رشد روز افزون جمعیت و به دنبال آن توسته تکنولوژی و فعالیت های اقتصادی موجب گردیده است تا برای پاسخگویی به تامین مایحتاج جمعیت بشری فشار بسیار زیادی بر روی منابع طبیعی وارد شود و در نتیجه تخریب محیط زیست در مقیاس وسیعی اتفاق بیافتد. مقابله با چنین موقعیت فاجعه باری، بسیار سخت اما امکان پذیر است و راه حل های گوناگونی وجود دارد که شعاع تاثیر آنها متفاوت می باشد. از جمله راهکارهای پیشنهادی جلب مشارکت عمومی است که منجر به کاهش آلاینده ها شده و از تخریب محیط زیست جلوگیری مینماید. برای جلب مشارکت مردم هم نیاز به اطلاع رسانی و آشنایی با موضوعات زیست محیطی و آموزش حفاظت از محیط زیست می باشد و در این صورت امکان نجات زمین خواهدبود. پژوهش حاضر یک تحقیق علمی کاربردی است که با هدف بررسی نقش آموزش محیط زیست در دستیابی به توسعه پایدار با رویکرد استفاده از فناوریهای سازگار با محیط زیست صورت گرفت. گویه های این پژوهش در جامعه ای به میزان 500 نفر و تعداد 226 نمونه بررسی شد. این تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با ابزار پرسشنامه انجام گرفت. در ادامه برای کلیه داده های استخراج شده از پرسشنامه، آمار توصیفی شامل شاخص های فراوانی، درصد فراوانی، درصد متغیر، درصد تجمعی در جدول جداگانه درج شد. نتایج حاصل از تحلیل توصیشی پرسشنامه توسط نرم افزار آماری SPSS نشان میدهد که آموزش بر استفاده از فناوری های سازگار با محیط زیست و در نهایت دست یابی به توسعه پایدار تاثیر نسبتا زیادی داشته است که 93 ٪ از پاسخ دهندگان به آن اشاره نموده اند.