پاسخ خستگی روسازی بتن آسفالتی نیمه گرم حاوی سنگدانه‏های سیلیسی و آهکی اصلاح شده با افزودنی نانو ماده ارگانوسیلان به روش انرژی تلف شده

مقاومت در برابر خستگی یکی از مهمترین خصوصیات مصالح آسفالتی می‏باشد که در طراحی روسازی‏ از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. روسازی با گذشت زمان به دلیل عبور بارهای ترافیکی و قرار گرفتن در معرض شرایط محیطی مختلف، دچار خرابی می شود. ترک‏های ناشی از خستگی در لایه ‏های آسفالتی به عنوان معیاری در روش‏های طراحی پذیرفته شده است. آزمایش‏های مختلفی برای مدلسازی آزمایشگاهی استفاده می شود که از میان آن‏ها آزمایش تیر خستگی چهار نقطه‏ای بهترین تطابق را با شرایط میدانی دارد. در این مطالعه تاثیر افزودنی زایکوترم بر عملکرد خستگی مخلوط‏های آسفالتی نیمه گرم مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی عمر خستگی به روش انرژی تلف شده و ارتباط پارامترهای انرژی و روش سنتی (کاهش 50 درصدی مدول سفتی) از دیگر اهداف این پژوهش است. در این مطالعه از دو نوع مصالح سنگی آهکی و سیلیسی، قیر خالص 70-60 و افزودنی زایکوترم به مقدار 1/0 درصد نسبت وزنی قیر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که افزودن 1/0 درصد زایکوترم، باعث بهبود عمر خستگی مخلوط‏های آسفالتی نیمه گرم شد. مخلوط های حاوی سنگدانه آهکی نسبت به مصالح سیلیسی عملکرد بهتری در برابر خستگی داشت. همچنین ارتباط بسیار خوبی میان پارامترهای انرژی و عمر خستگی بدست آمد. آزمون ANOVA فریدمن نشان داد که تفاوت معناداری بین پارامترهای تشخیص عمر خستگی (Nf50، NS*N، NER) و PV مخلوط های مختلف وجود دارد.