مقایسه مولفه های مدیریت آشوب در نظام‏های مبتنی بر کشت مخلوط (چندکشتی) و نظام سنتی (مطالعه موردی دهستان مفتح از شهرستان فامنین، استان همدان)

هدف اصلی این پژوهش، بررسی مولفه‏های مدیریت آشوب گونه در نظام‏های مبتنی بر‏ کشت مخلوط (چندکشتی) و نظام سنتی با رویکردی مقایسه‏ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل 925 نفر از زنان روستایی دهستان مفتح از شهرستان فامنین بودند که به طور مداوم مشغول به فعالیت در بخش کشاورزی بودند. با استفاده از فرمول کوکران، 272 نفر از آن‏ها به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق، پرسشنامه سازمان‏یافته بود. تجزیه و تحلیل داده‏ها به‏وسیله نرم‏افزار SPSS/22 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که اختلاف معنی‏داری بین میانگین مولفه های مدیریت آشوب گونه میان دو نظام‏ کشت مخلوط (چندکشتی) و نظام سنتی (تک کشتی) وجود دارد. به گونه ای که می‏توان گفت مدیریت آشوب گونه در نظام‏های کشت مخلوط نسبت به نظام سنتی (تک کشتی)، دارای میانگین بیش‏تری است. به عبارت دیگر، اثرات چهارگانه مولفه های مدیریت آشوب گونه که عبارتند از: اثرپروانه ای، خودمانایی، جاذبه های عجیب و سازگاری پویا، در نظام های چندکشتی (کشت مخلوط)، بیش تر از نظام کشت سنتی می باشد.