رابطه بین راهبردهای زبان آموزی و یادگیری خود تنظیم انگیزشی و فراشناختی: ویژه زبان آموزان فارسی بعنوان زبان دوم

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین راهبردهای زبان آموزی و یادگیری خودتنظیمی انگیزشی و فراشنختی زبان آموزان فارسی بعنوان زبان دوم انجام شد. به این منظور، تعداد 149 فارسی آموز غیر ایرانی (دختر و پسر) در مقطع کارشناسی در دانشگاه بین المللی امام خمینی بر اساس قابلیت دسترسی انتخاب شدند. از این افراد خواسته شد به دو پرسشنامه راهبردهای زبان آموزی (SILL) و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) پاسخ دهند. داده های به دست آمده با بکار گیری فرایند رگراسیون چندگانه مرحله ای مورد پردازش قرار گرفت. نتایج نشان داد که از میان راهبرد های فراگیری زبان، راهبردهای شناختی، جبرانی و فراشناختی به گونه ای معنا دار در پیش بینی یادگیری خود تنظیمی فراشناختی نقش داشتند. همچنین مشخص شد راهبردهای فراشناختی، حافظه ای و عاطفی در پیش بینی ارزش عملکرد نقش معنا داری دارند. یافته ها همچنین حاکی از آن بود که بین راهبردهای فراشناختی و اعتقاد به کنترل یادگیری رابطه ای معنادار وجود دارد. علاوه بر این، مشخص شد که تنها عاملی که به گونه ای معنادار اضطراب در آزمون را پیش بینی می کند و با آن رابطه منفی دارد، راهبرد های جبرانی است.  این یافته ها می تواند برای فراگیران، معلمان و تهیه کنندگان مطالب درسی کاربری داشته باشد.