پیش بینی گرایش های اجتماعی مطلوب و خودکنترلی بر اساس حمایت اجتماعی و ویژگی های خلقی: نقش واسطه ای خودکارآمدی در تنظیم هیجان و شایستگی هیجانی - اجتماعی

این پژوهش پاسخی به نارسایی تحقیقات در زمینه عوامل فردی و اجتماعی اثرگذار بر گرایش های اجتماعی مطلوب و خودکنترلی است. از این مطالعه پیش بینی خودکنترلی و نگرش اجتماعی مطلوب بر اساس ویژگی های خلقی و حمایت اجتماعی از طریق نقش واسطه ای شایستگی هیجانی اجتماعی و خودکارآمدی در تنظیم هیجان دانش آموزان دختر دبیرستانی بود.

روش تحقیق این مطالعه، همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. حجم نمونه 495 دانش آموز دوره متوسطه دوم به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکنترلی روزن بام (1980)، گرایش های مطلوب اجتماعی کارلو و راندال (2003)، خلق وخوی بروم (2007)، حمایت اجتماعی واکس و همکاران (1986)، خودکارآمدی در تنظیم هیجان کاپرارا و همکاران (2008)، شایستگی هیجانی اجتماعی دانش آموزان زو و ای (2012) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری مدل معادلات ساختاری استفاده شد.

یافته ها:

 با در نظر گرفتن شاخص های به دست آمده و مقادیر قابل قبول برای کفایت مدل، قابل قبول بودن مدل تضمین شد. بر اساس مدل ارایه شده در این مطالعه، متغیر خودکنترلی 63/0=R2 و متغیر گرایش های اجتماعی مطلوب 48/0=R2 توضیح داده شد.

نتیجه گیری: 

شایستگی هیجانی اجتماعی، گرایش های مطلوب اجتماعی و خودکنترلی را تقویت می کند، بنابراین توجه تعلیم و تربیت باید به پرورش شایستگی های دانش آموزان به ویژه در بعد هیجانی اجتماعی معطوف باشد.