نقش رسانه های مجازی دیجیتال در آموزش مفاهیم شناختی میراث فرهنگی به کودکان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ابزار دیجیتال در آموزش مفاهیم شناختی میراث فرهنگی به کودکان بود.

روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش متخصصان حوزه میراث فرهنگی بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 55 نفر براساس ملاک های ورود به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت بررسی و جمع آوری اطلاعات از اسناد و مدارک کتابخانه ای، آخرین پژوهش های حوزه بازی های رایانه ای بهره گرفته شد. همچنین برای جمع آوری اطلاعات از متخصصان میراث فرهنگی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد آموزش مفاهیم میراث فرهنگی به کودکان در چهار زیرشاخه بازی های دیجیتال، پویانمایی، داستان ها و نمایش نامه ها، بازدید از موزه ها و مکان های باستانی قرار گرفت. همچنین از شرکت کنندگان مطالعه 32 نفر (18/58%) بازی های دیجیتال، 13 نفر (64/23%) پویانمایی، 8 نفر (55/14%) داستان ها و نمایش نامه ها و 2 نفر (64/3%) بازدید از موزه ها و مکان های باستانی را به ترتیب اولویت اول تا چهارم زیرشاخه آموزش مفاهیم میراث فرهنگی به کودکان عنوان کردند.

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج و در اولویت قرار گرفتن بازی دیجیتال از نظر متخصصان به نظر می رسد که به کارگیری ابزار دیجیتال زیرساخت مناسبی برای درک ملموس مفاهیم انتزاعی را فراهم می کند که کارایی بالایی در انتقال مفاهیم به کودکان دارد.