طراحی طرحواره مفهومی برنامه درسی مبتنی بر یادگیری خودراهبر با رویکرد وارونه

هدف پژوهش حاضر، ارایه الگوی برنامه درسی مبتنی بر یادگیری خودراهبر با رویکرد وارونه به منظور پرورش فراگیرانی واجد شایستگی های یادگیری خودراهبر بود.

در این پژوهش به منظور ارایه الگوی برنامه درسی مبتنی بر یادگیری خودراهبر با رویکرد وارونه از روش کیفی پژوهش نظریه ای با هدف خلق و نقد طرح واره های مفهومی برای فهم ماهیت بنیادی و ساختار پدیده ها استفاده شد. بدین سبب با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند ملاک محور از 147 منبع فارسی و 287 منبع لاتین برای تبیین مبانی نظری و دیدگاه صاحب نظران حوزه یادگیری خودراهبر و برنامه درسی استفاده گردید.

یافته ها: 

پس از نقد و واکاوی طرحواره های یادگیری خودراهبر و برنامه های درسی اعم از رویکرد خطی و رویکرد غیرخطی، ابعاد و شاخص ها پدیده ها شناسایی و مورد مقایسه قرار گرفت.

نتیجه گیری:

 چهار ویژگی استنتاج شده از طرحواره های یادگیری خودراهبر شامل خود نظارتی فراگیران، نقش منعطف معلم، شرایط موقعیت ها و روش های یاددهی و یادگیری، نیازمند استفاده از هر دو نوع طرحواره برنامه درسی خطی و غیرخطی است. در همین راستا با بهره گیری از رویکرد وارونه، طرحواره برنامه درسی مبتنی بر یادگیری خودراهبر با رویکرد وارونه طراحی گردید که ویژگی های طرحواره های یادگیری خودراهبر و طرحواره های برنامه درسی خطی و غیرخطی را دارا می باشد.