ارزیابی فرسایش خاک و تولید رسوب با به کارگیری مدل MPSIAC و GIS در حوضه آبریز عشق آباد- سوله (جنوب باختر قوچان)

فرسایش خاک در حوضه آبریز و رسوبزایی حاصل از آن یکی از مشکلات اصلی محیطی در ایران است. هدف از این مطالعه استفاده از مدل MPSIAC و کاربرد GIS به منظور به کمینه رساندن خطاهای احتمالی در ارزیابی فرسایش خاک و رسوبزایی در حوضه آبریز عشق آباد - سوله است. ناحیه مورد نظر در جنوب باختر قوچان قرار دارد و دارای مساحت 365/81 کیلومتر مربع و شکلی کشیده است. این حوضه در زون بینالود قرارگرفته و دارای توالی نسبتا ستبری از سنگهای رسوبی و آتشفشانی است. لایه های اطلاعاتی مدل MPSIAC متشکل از 9 فاکتور موثر در فرسایش و رسوبزایی حوضه آبریز است که بوسیله رقومی شدن و رده بندی اطلاعات پایه در برنامه GIS تهیه شدند. از مجموع لایه های اطلاعاتی بدست آمده نقشه نهایی فرسایش تهیه شد. نتایج مدل MPSIAC نشان می دهد که 79/46% معادل 1751/3807 هکتار در رده IV رده بندی فرسایش با رسوبزایی زیاد و 2/53% معادل 3249/4329 هکتار در رده III با رسوبزایی میانگین طبقه بندی می شود. میانگین تولید رسوب بر اساس مدل MPSIAC به ترتیب 04/5 تن در هکتار و 844/2 تن در هکتار محاسبه شد. مقایسه میانگین رسوب تولیدی در حوضه با میانگین داده های نزدیکترین ایستگاه رسوب سنجی نتایج قابل قبولی را بدست می دهد.