پالئواکولوژی سازند سروک بر مبنای فرامینیفرها در برش داریان شرق شیراز، جنوب غرب ایران

 در پژوهش حاضر، پالیواکولوژی سازند سروک در برش داریان در شمال شرق شیراز (بخش زاگرس چین خورده) مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت این برش 200 متر است و شامل سنگ آهک توده ای با رنگ خاکستری تیره در قسمت پایین و سنگ آهک خاکستری مایل به کرم در بالا می باشد. فرامینیفرهای شناسایی شده با توجه به ویژگیهای مورفولوژی و محیط زندگی در هشت گروه شکلی شامل دو گروه شکلی پلانکتونیک و شش گروه شکلی بنتونیک قرارداده شدند که در نهایت برای تفسیر عمق نسبی حوضه مورد استفاده قرار گرفتند. نحوه ی پراکندگی و فراوانی فرامینیفرها در برش مورد نظر گویای تغییرات نسبی عمق درحوضه رسوبی می باشد بطوریکه در بخش پایین توالی به دلیل فراوانی زیاد پلانکتونها و حضور بسیار کم بنتونیک ها عمق حوضه رسوبی نسبتا زیاد بوده سپس با افزایش بنتونیک ها و نبود پلانکتونها عمق کم شده مجددا در میانه ی برش با کمی افزایش در عمق و در نهایت در بخش بالایی برش با افزایش بنتونیک ها و عدم حضور پلانکتونها عمق حوضه کم می شود. به این ترتیب بخش میانی و انتهایی برش مورد مطالعه نسبت به بخش ابتدایی از ژرفای کمتری برخوردار است.