مسیرهای توزیعی هزینه گردشگران خارجی در ایران - رویکرد تحلیل مسیر ساختاری

گردشگری در ایران به علت تنگناهای سیاسی با غرب رشد زیادی در دهه های اخیر نداشته است. اما هنوز امیدهایی وجود دارد که در صورت رفع تحریم های اقتصادی و مالی، شاهد رشد آن باشیم و گردشگران خارجی بیشتری وارد ایران شوند. هدف اصلی مقاله مطالعه اثر توزیعی مخارج گردشگران خارجی با استفاده از روش تحلیل مسیر ساختاری در چارچوب ماتریس حسابداری اجتماعی در ایران است. پایه آماری اصلی مطالعه شامل ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390 و هزینه های گردشگران خارجی در سال 1397 است. نتایج ضریب فزاینده مستخرج از ماتریس حسابداری اجتماعی نشان می دهد، از ورود گردشگران خارجی گروه های درآمدی بالا به طور قابل توجهی بیشتر منتفع شده و نابرابری بین دهک های درآمدی خانوارهای شهری و روستایی را افزایش می دهد. علاوه بر این، نتایج تحلیل مسیر ساختاری نشان می دهد بیشتر مسیرهای تاثیرگذار بر درآمد خانوار از طریق عوامل تولید حاصل می شود. در شناسایی عوامل تولید اثر گذار مشخص شد که درآمد مختلط سهم زیادی در مسیرهای میانی داشته و سهم آن در اثر کل برای گروه های با درآمد بالاتر به طور قابل توجهی بیشتر از گروه های با درآمد متوسط و پایین است. نتایج اثر کل همچنین نیز نشان می دهد که جبران خدمات کارمندان خانوارهای کم درآمد به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.