مقایسه افکار خودکشی و اقدام آسیب رسان به خود در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 با عارضه و بدون عارضه مراجعه کننده به مرکز دیابت یزد در سال 1396

مشکلات روانپزشکی مانند خودکشی ، خودآزاری و رفتارهای آسیب زا در بیماریهای مزمن مانند دیابت مهم و شایع است. این مطالعه با هدف مقایسه ایده های خودکشی و رفتارهای خودزنی در بیماران دیابتی نوع 2 با و بدون عارضه مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد ، در سال 1396 انجام شد.

در این مطالعه مورد شاهدی ، از نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد جمع آوری شد. برای بررسی ایده های خودکشی از مقیاسBSSI  و برای رفتارهای خودزنی از پرسشنامه سانسون استفاده شد. سرانجام ، داده های جمع آوری شده به نسخه 19 SPSS وارد شد. همچنین برای مقایسه میانگین ها از آزمون t و از آزمون Chi-Square برای مقایسه توزیع فراوانی استفاده شد.

در مجموع 360 نفر در قالب دو گروه 180 نفره(عارضه دار و بدون عارضه) مورد بررسی قرار گرفتند.از این تعداد بیمار مورد بررسی، 189 نفر(52.5%) مرد و 171 نفر(47.5%) زن بودند.همچنین تنها 1 نفر(0.3%) دارای افکار آسیب رسان و همچنین 1 نفر(0.3%) از نظر افکار خودکشی، High بود. بین توزیع فراوانی افکار آسیب رسان و افکار خودکشی در دو گروه مورد بررسی، تفاوت آماری معناداری یافت نشد(p=0.371) .همچنین بین توزیع فراوانی افکار آسیب رسان و افکار خودکشی در دو گروه مورد بررسی بر حسب جنسیت اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد(p=0.285 , p=0.432).

با توجه به نتایج مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که فراوانی افکار آسیب رسان و افکار خودکشی در بیماران مبتلا به دیابت دو پایین بوده و عارضه دار شدن بیماری تاثیری بر روی این فراوانی ندارد.