ارتباط سطح هوشیاری با سایر علایم و نشانه های مسمومیت در بیماران مسموم با والپروئیک اسید خوراکی

مقدمه :

والپروییک اسید در موارد بالینی متعددی تجویز می شود. کاهش سطح هوشیاری از برجسته ترین علامت های مسمومیت با والپروییک اسید است. ارتباط بین سطح هوشیاری با سایر علایم مسمومیت، به خوبی تبیین نشده است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط بین سطح هوشیاری و سایر علایم مسمومیت و پیامد درمانی در بیماران مسموم با والپروییک اسید خوراکی بود.

این مطالعه، یک تحقیق توصیفی- تحلیلی- مقطعی است که بین سال های 98-1397 با استفاده از داده های مندرج در پرونده ی بیماران مسموم با والپروییک اسید، بستری شده در بیمارستان خورشید اصفهان انجام شد. مشخصات دموگرافیک و علایم و نشانه های بیماران با استفاده از یک چک لیست جمع آوری گردید و سپس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

اطلاعات مربوط به 243 بیمار مسموم با والپروییک اسید واکاوی شد. در بدو ورود، 194 نفر (8/79 درصد) هوشیارو وضعیت تنفس در 237 مورد (5/97 درصد) طبیعی بود. سطح سدیم در 218 نفر (8/92 درصد) و پتاسیم 212 مورد (0/91 درصد) طبیعی بود. واکاوی گازهای خون وریدی در 45 مورد (2/19 درصد) اسیدوز متابولیک را نشان داد. در متغیرهای مورد بررسی وضعیت تنفس ارتباط معنی داری با سطح هوشیاری نشان داد (001/0 > P). همچنین، سطح هوشیاری با پیامد پنومونی آسپیراسیون (001/0 > P) ارتباط معنی داری داشت.

نتایج این پژوهش نشان داد بیشتر بیماران مسموم با والپروییک اسید اختلالات خوش خیمی داشتند و با انجام درمان به موقع، بهبودی کامل خواهند داشت. در موارد مسمومیت های حاد و کاهش سطح هوشیاری عمیق، توجه به وضعیت تنفس بیمار مهم است و لازم است جهت جلوگیری از آسپیراسیون به عنوان پیامد درمانی، تمهیدات لازم به کار رود.