مقایسه فنی و اقتصادی ماشین های پیازکن غربال دار و بدون غربال

اخیرا با طراحی و ساخت واحد ردیف‌کن کنار سوار بر روی شاسی غده‌کن‌های عقب سوار امکان ماشینی شدن عملیات پیاز‌کنی در کشت پخشی در ایران فراهم شده ‌است. در این خصوص دو نوع ماشین پیازکن شامل: نوع مجهز به سیستم غربال‌کنندگی (زنجیر نقاله‌ای) و نوع بدون غربال‌کننده (میله‌ای و تیغه‌ای) برای کندن پیاز ساخته شده ‌است. به منظور ارزیابی فنی و اقتصادی این ماشین‌ها آزمایشی در منطقه فریدن اصفهان در قالب طرح تحقیقاتی بلوک‌های کامل تصادفی انجام‌گرفت که در آن سه ماشین پیاز‌کن با هم دیگر و روش دستی مقایسه‌ شدند. نتایج نشان‌ دادند پیازکن میله‌ای به علت نداشتن یکنواختی در عمق‌کار، باعث افت کمی 32/2 درصدی شده که سبب غیر اقتصادی بودن استفاده از ماشین می‌شود. میزان افت کمی در دو پیازکن تیغه‌ای و زنجیر نقاله‌ای به ترتیب 15/0 و 16/0 درصد بود که در مقایسه با نوع میله‌ای قابل ملاحظه نمی‌باشد. تعداد کارگر مورد نیاز برای جمع‌آوری سوخ‌ها در پیازکن تیغه‌ای به علت نیاز به صرف وقت و دقت بیش تر برای جداکردن خاک چسبیده به تعدادی از سوخ‌ها 15 درصد بیش تر از پیازکن زنجیر نقاله‌ای بود که این صرفه‌جویی در نیروی کارگری در ماشین غربال‌دار در ازای افزایش سه برابری قیمت اولیه خرید بدست آمده ‌است. سطح اقتصادی مالکیت ماشین برای پیازکن زنجیر نقاله‌ای و تیغه‌ای به ترتیب 27/5 و 76/1 هکتار محاسبه‌ شد. نتایج نشان می‌دهد استفاده از پیاز‌کن زنجیر نقاله‌ای درمزارع بزرگ تر و درصورت وجود تراکتورهای پر قدرت قابل توصیه ‌است. اما پیازکن تیغه‌ای با قیمت تمام شده بسیارکم تر، ساختمان ساده، هزینه تعمیر و نگهداری کمتر گزینه مناسب‌تری برای کشاورزان خرده مالک است.