تاثیر نوسان منابع آب بر امنیت آب (نمونه پژوهی: خراسان جنوبی)

کمتر از سه درصد آب‌های کره زمین شیرین است.زیست و زیستگاه در مفهوم کلان خود وابسته به همین آب هستند. طی چند دهه گذشته برخاسته از رشد جمعیت، گسترش کشاورزی، رشد صنعت، تغییر اقلیم و خشک‌سالی‌های پیاپی ، دسترسی بشر به آب را پیوسته فروکاسته‎اند به‌گونه‎ای که تداوم وضعیت موجود مانایی و پایایی زیست و مدنیت انسان را تهدید می‌کند. این آسیب، توجه کارگزاران و پژوهشگران به امنیت آب را در پی‌داشته‌است. استان خراسان جنوبی در شرق ایران به‌ذات استانی کم بارش با اقلیمی گرم و خشک است و طی دو دهه گذشته درگیر خشک‌سالی‎های پیاپی و اضافه برداشت از مخازن آب زیرزمینی بوده وضعیتی که طی سال‎های گذشته به تشدید تنش‌ها و نزاع‌های اجتماعی آب‌پایه در استان انجامیده است. مقاله حاضر که کاربردی و روش‌شناسی حاکم بر آن تبیینی-تحلیلی است، و یافته‎های آن نیز به روش کتابخانه‌ای (کتب،نشریات و اینترنت) گرداوری شده بر این فرضیه استوار است که طی سال‌های اخیر کاهش بارش‎ها و افت سطح آب‌خوان‌های منطقه با افزایش شمار نزاع‌ها و دعاوی ارتباط دارد. نتیجه پژوهش نشان داد درهم‌تنیدگی افزایش برداشت آب، افت سطح مخازن،کاهش بارش، رشد جمعیت به همراه سیاست‌گذاری‌های حاکمیتی پیونددار با گسترش کشاورزی به افزایش تنش‎ها، نزاع‎ها و دعاوی حقوقی انجامیده و بر امنیت آب استان اثرگذار بوده است .