هماهنگ سازی، تخصیص بهینه و فرماندهی پویا در سیستم پدافندی ابعاد وسیع واکنش سریع

 مساله هماهنگ سازی لایه های دفاعی در برابر تهاجم هوایی از طریق تخصیص بهینه منابع دفاعی و پوشش قطاعی  مناطق از موضوعات به روز و چالشی در حوزه پدافند هوایی می باشد. در این مقاله سیستم پدافند هوایی مورد نظر شامل سکوهای متحرک بدون سرنشین هستند که هر یک دارای تجهیزات و تسلیحات غیرهمگون با ویژگیهای مشخص می باشند. هر دسته از این سکوهای بدون سرنشین در قالب گروهان مشخص وظیفه دفاع از عرصه جغرافیایی معینی را عهده دار هستند و گروهانهای مختلف در پهنه جغرافیایی وسیع توزیع شده اند. مهاجمین به صورت یکباره یا متوالی وارد منطقه تحت حفاظت گروهانها می شوند و هدف به حداکثر رساندن نسبت تخریب مهاجمین به مدافعین است. تخصیص بهینه هر سکو به مقابله با هر مهاجم  در مدت زمان مطلوب با الزامات بلادرنگ با هدف پوشش کامل منطقه، موضوع اصلی این مقاله می باشد. لذا دو روش برای تخصیص بهینه منابع دفاعی با رویکرد سیستم ابعاد وسیع، پیاده سازی شده است. در این مقاله ابتدا توزیع استاتیک مدافعین در پهنه منطقه پدافندی صورت می گیرد، به نحوی که فضای مورد دفاع، پوششی بهینه و با ضریب همپوشانی مناسب داشته باشد و از سوی دیگر به منظور جبران خسارت با از بین رفتن تعداد مشخصی منبع دفاعی، امکان حفظ پوشش با ضریب تدافع مشخص، فراهم باشد.  سپس دو مساله حیاتی تخصیص قطاع پوشش  SCP [1] به همراه مساله تخصیص تجهیزات دفاعی غیرهمگون (DAAP [2]  فرموله و با روش پیشنهادی در سه حالت مختلف زیر تحلیل شده است. DAAP به واسطه ذات حیاتی خود نیازمند حل بلادرنگ است که باید زمان در حل مساله بهینه، وارد معادلات گردد. در  نهایت وابستگی بین این دو مساله با در نظر گرفتن مدل تعاملات زیرسیستمها بررسی شده است.  دستاورد این روش ها کاهش  منبع دفاعی مورد  نیاز با حفظ بهینگی لازم می باشد.