تشخیص دقیق عوارض سطحی زمین با استفاده از ضرایب کمی ایوانس و شری (مطالعه موردی: حوضه آبخیزگربایگان فسا)

اساس آمایش سرزمین پهنه بندی ژیومورفولوژیک سطح زمین است که اولین مرحله آن تعیین پهنه های همگن سطح زمین از نظر خصوصیات ژیومورفولوژیک می باشد. پهنه هایی که از نظر ژیومورفولوژیک همگن هستند، می توانند با یک روش مدیریت شوند. پهنه بندی سطح زمین، تشخیص عوارض زمین به وسیله ویژگی های اساسی سطح مانند ارتفاع، شیب و جهت شیب می باشد. دراین تحقیق به شناخت شکل ظاهری زمین از دید کمی و پهنه بندی ژیومورفولوژیک سطح زمین پرداخته می شود. پهنه بندی کمی با استفاده از روش های خودکار و تعریف شده و براساس اعداد و ارقام پهنه بندی انجام می گیرد. در پهنه بندی کمی سلیقه و درجه مهارت کارشناس دخیل نیست و با استفاده از راهکار های کمی مشخص، پهنه ها به دست خواهند آمد. در واقع پهنه های مشخص شده با روابط و ضرایبی مشخص می شوند که تغییرات این ضرایب در مناطق مختلف برای مقایسه پهنه ها قابل استفاده است. در این پژوهش، پهنه بندی کمی با داشتن مدل رقومی ارتفاع و نرم افزارهای7.1, Arc GIS 9.3 Matlab و 4.8 Envi و به کارگیری روابط برای منطقه کوه گر در دشت گربایگان فسا انجام گردیده است. برای این تحقیق داده های رقومی ارتفاعی با دقت 10 متر از سازمان نقشه برداری استفاده گردیده و با استفاده از ابزار برازش سطح در نرم افزارMatlab رابطه مربوطه به هر فرم به قطعات محدود یا پنجره های محدود، از سطح برازش گردیده است. این پنجره ها به نحوی انتخاب می شوند که حالت مربعی داشته و مثلا ابعاد آنها 3×3 ، و یا 9×9 باشد. با اعمال برنامه های داده شده هر یک از ضرایب کمی به صورت پهنه هایی ارایه شده و برای تعیین درجه برازش از پارامتر مجموع مربعات میانگین خطای اختلافات سطح استفاده گردیده است. برای مناطقی که سطح زمین دارای بیشترین انحنا باشد (دره و قله)، پارامترهای کمی ایوانس - شری دارای بیشترین و کمترین مقادیر هستند.