مقایسه شاخص DMFT بین دانش آموزان نابینا و ناشنوای شهر یزد در سال1393

افراد نابینا و ناشنوا به علت ناتوانی جسمی ممکن است نسبت به افراد سالم مشکلات بیشتری در خصوص مراقبت از دهان و دندان داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین شاخص DMFT بین دانش آموزان نابینا و ناشنوا با دانش آموزان سالم بود.

در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 44 دانش آموز نابینا و 88 دانش آموز ناشنوای 18-5 ساله بصورت سرشماری انتخاب گردیدند. علاوه بر این 134دانش آموز سالم بطور تصادفی به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. معاینه دندان های دایمی با استفاده از نور طبیعی، سوند و آینه یکبار مصرف انجام گردید. از شاخص DMFT برای بررسی وضعیت دندانی افراد استفاده شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16و آزمون های آماری آنالیز واریانس و LSD تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین DMFT در دانش آموزان نابینا 11/2±73/1، در دانش آموزان ناشنوا 74/2±86/2 و در دانش آموزان سالم31/1±06/1 بود، اختلاف آماری معنی داری در شاخص DMFT بین دانش آموزان سالم با دانش آموزان نابینا (047/0=P-value) و ناشنوا (00/0P-value@) مشاهده شد، همچنین بین دانش آموزان نابینا و ناشنوا اختلاف آماری معنی داری مشاهده گردید(011/0 =P-value).  

نتیجه گیری:

 بر اساس یافته های این مطالعه، میانگین شاخص DMFT در دو گروه نابینایان و ناشنوایان در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود. بنابراین ارتقای مراقبت های دهان و دندان با آموزش مناسب در این گروه ضروری به نظر می رسد.