بررسی عفونت های پوستی ناشی از پسودوموناس آئروژینوزا و تعیین الگوی مقاومت دارویی آنها در بیماران در بیمارستان اهواز

افزایش روزافزون مقاومت آنتی بیوتیکی پسودوموناس آیروژینوزا، باکتری فرصت طلبی که روی اکثر زخم های پوستی به ویژه زخم های ناشی از سوختگی استقرار یافته و موجب عفونی شدن آنها می گردد، مشکلات عدیده ای را برای بیماران ایجاد نموده و در مواردی موجب سپتی سمی و مرگ و میر بیماران می شود، با توجه به گزارش های مربوط به افزایش مقاومت های آنتی بیوتیکی، این مطالعه به منظور جداسازی، شناسایی و تعیین الگوی مقاومت دارویی پسودوموناس های بومی که در ایجاد عفونت های پوستی بیماران بستری شده در بیمارستان وابسته به دانشگاه اهواز نقش داشته اند، صورت پذیرفت. در این بررسی از 271 بیمار مبتلا به عفونت پوستی و یا سوختگی های عفونی شده که در بخش های مختلف بیمارستان گلستان و طالقانی اهواز بستری بودند، نمونه گیری به عمل آمد. پس از کشت نمونه های به دست آمده از ضایعه های پوستی بیماران کلنی های جدا شده مورد بررسی اولیه قرار گرفتند. از بین باکتری های مختلف، باسیل های گرم منفی اکسیداز مثبت که فاقد قدرت تخمیر قندها بودند، از طریق آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی گردیدند. در نهایت، الگوی مقاومت دارویی پسودوموناس آیروژینوزا جدا شده به طریق Disk diffusion و با روش استاندارد Kirby- bauer ارزیابی گردید. از 271 بیمار مورد بررسی، 95 بیمار (35 درصد) مبتلا به عفونت پوستی ناشی از پسودوموناس آیروژینوزا بودند که 55 نفر آنها (77/4درصد) در بخش سوانح سوختگی بیمارستان طالقانی و 40 نفر (20 درصد) در بخشهای مختلف جراحی بیمارستان گلستان اهواز بستری بودند. 55/8 درصد پسودوموناس ها از بیماران زن (53 نفر) و 44/2 درصد آنها از بیماران مرد (42 نفر) جدا گردیدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی پسودوموناس های جدا شده از بیماران نشان داد که میزان مقاومت آنها در بین 11 نوع آنتی بیوتیک مورد آزمایش)، نسبت به 5 آنتی بیوتیک (کربنی سیلین، سفرادین، سفالکسین، سفتی زوکسیم و سفازولین) 100 درصد و نسبت به کانامایسین بیش از 90 درصد بود. این نتایج هم چنین نشان دادند که اگرچه 83 درصد پسودوموناس های جدا گردیده نسبت به کلیستین و 100 درصد آنها نسبت به پلی میکسین B هنوز حساس هستند. به علت مشکلاتی نظیر عوارض جانبی و با کمبود این داروها در بازار، هنوز می توان آمیکاسین را (با میزان حساسیت 51 درصد) به عنوان یکی از موثرترین داروها برای درمان عفونت های پسودوموناسی تجویز کرد.