ارزیابی ریسک ابتلا به بیماری کووید-19 در کارکنان پرخطر نیروهای انتظامی با استفاده از تکنیک آنالیز سریع خطر

با توجه به گسترش پیشرونده بیماری کووید-19در سراسر جهان، تعیین ریسک ابتلای افراد به این بیماری در محیط ‌های کاری یکی از موارد ضروری در جهت مدیریت هر چه بهتر اپیدمی این بیماری است. از این رو این پژوهش با هدف ارزیابی ریسک ابتلا به بیماری کووید-19 در کارکنان پرخطر نیروهای انتظامی با استفاده از تکنیک آنالیز سریع خطر انجام شد.

افراد مورد ارزیابی در این پژوهش توصیفی، تحلیلی، مقطعی که در زمستان 1399 در شهر تهران انجام شد، کارکنان شاغل در 3 محیط شغلی پلیس «پ»، پلیس «ر» و پلیس «آ» شهر تهران بودند. تعداد 474 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع‌ آوری داده‌ ها از تکنیک آنالیز سریع خطر استفاده شد. ابزار جمع ‌آوری داده ها پرسش نامه تنظیم شده بر اساس تکنیک مذکور بود که سه مولفه احتمال بیماری، شدت پیامد و سطح باور بهداشتی را شامل می ‌شود. پاسخ ‌ها بر اساس طیف لیکرت نمره‌ دهی شد. سپس نمرات حاصل از برآورد سه مولفه در هم ضرب و حاصل آن معرف شاخص نهایی ریسک ابتلا به بیماری کووید- 19 بود. داده ‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و همچنین با استفاده از تکنیک مذکور مورد غربالگری و تجزیه تحلیل قرار گرفت. در این مطالعه از تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی با سطح معناداری 0/05 استفاده شد.

براساس یافته‌ ها، نمره شاخص ریسک ابتلای بیش از 95 درصد کارکنان پلیس «پ»، بیش از 88 درصد کارکنان پلیس «ر» و بیش از 93 درصد کارکنان پلیس «آ» بالای عدد 40 (غیرقابل قبول) بود. حداقل (4/86) و حداکثر شاخص ریسک ابتلا (890/62) مربوط به پلیس «ر» بود. بر اساس تحلیل واریانس تک‌ متغیره، بین ریسک ابتلا به کرونا در سه گروه شغلی تفاوت معناداری وجود نداشت (F = 0.13 و P-value = 0.87). در مقایسه سطح سه مولفه موثر در برآورد شاخص ریسک ابتلا، بین مولفه ‌های سطح ابتلا و نگرش بهداشتی فرد در سه گروه شغلی تفاوت معنادار وجود نداشت ولی در مقایسه مولفه سطح شدت پیامد بین سه گروه، تفاوت معنادار وجود داشت. همچنین در گروه شغلی پلیس «پ» %47/2، در گروه پلیس «ر» 45/7% و در گروه پلیس «آ» 35/5% افراد، مشکوک به بیماری بودند.

براساس نتایج پژوهش هر سه گروه شغلی، پر ریسک و در معرض خطر ابتلا به کرونا بودند؛ بنابراین به ‌منظور کنترل اپیدمی بیماری کووید-19 در این محیط ‌های کاری، کارفرمایان می ‌بایست استراتژی ‌های کنترل عفونت را بر اساس ارزیابی دقیق و فنی از ریسک مواجهه با بیماری، اجرایی نمایند تا با انجام اقدامات کنترلی مناسب، به موقع و کم هزینه از بروز بیماری و به تبع آن از روزهای کاری از دست رفته پیشگیری گردد.