پیش بینی خشونت علیه همسران بر اساس صفات پنج عاملی شخصیت و سبک های دل بستگی شوهران در قرنطینه خانگی دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19)

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی خشونت علیه همسران بر اساس صفات پنج عاملی شخصیت و سبک های دل‌بستگی شوهران در قرنطینه خانگی دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل و شوهران آن‌ها در شهر تهران در دوران شیوع کرونا در سال 1399 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این‏ افراد بر اساس فرمول پلنت از تاباکینگ، فیدل و اولمن (2007) و به شیوه نمونه ‏گیری در دسترس انتخاب‌ و به مقیاس پرسشنامه همسر آزاری (WAQ) قهاری، عاطف وحید و یوسفی (1384)، سیاهه تجدیدنظر شده پنج عامل شخصیت (NEO-PI-R) کاستا و مک کری (2008) و مقیاس سبک های دل‌بستگی بزرگسالان (AAS) کولینز و رید (1990) پاسخ دادند. داده‏ های جمع‌آوری‌شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دل‌بستگی شوهران با خشونت علیه زنان رابطه معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 69/8 درصد واریانس خشونت علیه زنان به‌وسیله ویژگی های شخصیتی و سبک‏های دل‌بستگی شوهران تبیین می‏ شود. یافته‏ های این پژوهش نشان می دهد که ویژگی های شخصیتی و سبک‏ های دل‌بستگی شوهران نقش مهمی در پیش بینی خشونت علیه زنان در دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) دارند.