ارزیابی سامانه مسئولیت هسته ای ژاپن و ایالات متحده امریکا

حوادث تری مایل آیلند و فوکوشیما که به ترتیب در سال های 1979 و 2011 در ایالات متحده امریکا و ژاپن اتفاق افتاد تاکنون در شمار مهم ترین حوادث هسته ای تاریخ به حساب می آیند. در این میان، یکی از مهم ترین آثار ناشی از تجربه ملموس چنین حوادثی و در پی آن، جبران خسارت ناشی از آن ها به ارزیابی و آزمایش نظام مسئولیت مدنی ناشی از حوادث هسته ای منصرف می شود. به عبارت روشن تر، وقوع چنین حوادثی بهتر می تواند به این پرسش پاسخ دهد که آیا نظام مسئولیتی موجود با چنین حوادث و خسارت هایی سازگار بوده است یا خیر. آشکار است که چنین کاوش ها و ارزیابی هایی می تواند به شناسایی چارچوب یک نظام مسئولیتی متناسب با خسارت هسته ای در کشورهایی همچون ایران که از چنین سامانه ای بی بهره اند، بینجامد. به هر روی، در طی جستار حاضر تلاش بر آن است تا با اتکا به روش مطالعه توصیفی- تحلیلی، همگام با کاوشی در نظام های قانون گذاری ژاپن و فدرال ایالات متحده امریکا به تعیین و ارزیابی تاثیر حوادث تری مایل آیلند و فوکوشیما بر سامانه مسئولیت مدنی هسته ای به موجب نظام های تقنینی یادشده مبادرت شود تا سرانجام به ترسیم ابعاد سنجیده ای از نظام مسئولیت متناسب با نوع و میزان خسارت های هسته ای (ابر خسارت) پرداخته شود.